بدون عنوان

امروز،همین دو دقیقه پیش،قشنگترین هدیه زندگیم رو گرفتم.قشنگترین سورپرایز عمرم....

صبح ،یه لحظه دلم برای عشقهای زندگیم(رها و بابک)خیلی خیلی تنگ شد.خیلی زیاد.صبح داشتم پیام هام رو میخوندم آدرس وبلاگ الینا دختری که متاسفانه به بهشت رفته بود رو دیدم و وقتی به وبلاگش سر زدم و عکسها و خاطرات مامانش رو میخوندم اشکهام سرازیر شد و یاد نعمت های زندگیم افتادم ،عزیزانی که بدون اونا من وجود ندارم،دو عشقی که همه زندگیمن و یه لحظه فکر کردم اگه خدای نکرده کوچکترین اتفاقی براشون بیفته من میمیرم.کسایی که نفسم به نفسشون بنده.بعد از خوندن اون وبلاگ عطش دیدن اونا تمام وجودم رو گرفت.آرزو کردم الان همین الان پیشم بودن و نگاشون میکردم .دلم براشون ضعف زد.شاید باور کردنی نباشه اما هیچ وقت انقدر دلتنگ نشده بودم.انگار یه چیزی کم داشتم.به ساعت نگاه کردم.9:32 دقیقه صبح...وای خدای من کی میشه 4.تا من برم خونه ....

به بابک اس ام اس دادم که: "دلم برای تو ورها خیلی خیلی تنگ شده،دوس داشتم الان پیشم بودین تا میبوسیدمتون..."

بابک جوابی نداد،بیشتر دلم گرفت ،تا اینکه بعد از نیم ساعت زنگ زد.گفت بیا دم در....و من در کمال ناباوری بابک و رها رو دیدم.

عشقم مرخصی گرفته بود و رها رو از مهد برداشته بود و اومده بود پیشم....

از خوشحالی اشک ریختم و خندیدم و نگاه کردم و بوسیدم ....

عشق مهربون من ،امروز بیشتر از همیشه عاشقت شدم.خیلی خیلی خیلی دوستتون دارم و بابت داشتن شماها همیشه شاکر خدایم.