بدون عنوان

خیلی دودلم صبحها که میرم سرکار کجا بذارمت؟مامان جون خیلی مریضه تو هم که ماشالله تپلی و سنگین شدی. نمیتونه بغلت کنه خیلی هم که لوس شدی باید یکی مدام نازت رو بخره و باهات صحبت کنه و برات شکلک در بیاره تا تو بخندی.اگه کسی باهات حرف نزنه و تحویلت نگیره انقد دست و پا میزنی و براش بلند بلند میخندی تا طرف مجبور شه باهات صحبت کنه و تو تازه شروع کنی دلبری کنی و براش عشوه بیاری.(یه تهرونی اصیلی!!!!!)

میخوام یه مدت بذارمت مهد کودک دلم نمیاد .میترسم اذیتت کنن و زیاد بهت نرسن یا داروی خواب آور بهت بدن.هرقد دنبال پرستار گشتیم گیرمون نیومد همه اونایی که اومدن یا خودشون بچه نداشتن و بچه داری بلد نبودن یا آدم های مناسبی نبودن و مشکل خانوادگی داشتن و یا...چقد سخته آدم جگر گوشه اش رو  به کسی که نمیشناسه بسپره.مگه میشه؟؟؟؟خدایا کمکم کن یه جای مطمئن و خوب یا یه آدم درست و حسابی پیدا کنم و خیالم از بابت تو راحت شه.